0 Χιος!!! Το μυροβόλο νησί

Η Χίος, το μυροβόλο νησί του Αιγαίου κατακτά κάθε επισκέπτη του. Η μυρωδιά της μαστίχας κι η αλμύρα της θάλασσας κυριαρχούν σε όλο το νησί. Ενώ η πυκνή βλάστηση και οι απέραντες παραλίες της γεμίζουν χρώματα τη ματιά των ταξιδιωτών, δικαιώνοντας την απόφασή τους να περάσουν τις διακοπές τους στον αιγαιοπελαγίτικο παράδεισο.

Η Χίος, βρίσκεται στο ανατολικό Αιγαίο ανάμεσα στη Σάμο και τη Μυτιλήνη και κοντά στα Μικρασιατικά παράλια. Η Χίος, οι Οινούσσες και τα Ψαρά αποτελούν το νομό Χίου. Είναι το πέμπτο σε μέγεθος νησί της Ελλάδας. Έχει έκταση 842 τ. χλμ. και χαρακτηρίζεται ως ορεινό νησί. Πρόκειται για ένα καταπράσινο νησί. Πυκνά πευκοδάση, απέραντες εκτάσεις με μαστιχόδεντρα και άφθονα τρεχούμενα νερά συνθέτουν το φυσικό κάλλος του νησιού.

Προικισμένο με σπάνιες ομορφιές, δαντελωτές ακρογιαλιές, παραλίες με αμμουδιές και πολύχρωμα βότσαλα, αποτελεί πόλο έλξης για κάθε φυσιολάτρη.
Η πόλη της Χίου, σύγχρονη και κοσμική προσφέρει στους επισκέπτες όλες τις ανέσεις και πληθώρα επιλογών δραστηριοτήτων. Όσο αφορά την περιήγηση στα χωριά του νησιού, οι εκπλήξεις είναι πολλές κι ευχάριστες. Τα μεσαιωνικά χωριά με την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική τους ξυπνούν αισθήματα πρωτόγνωρα. Τα αξιόλογα μνημεία που υπάρχουν διάσπαρτα σε όλο το νησί αποκαλύπτουν πτυχές της ιστορικής του διαδρομής.

Κατά τη παραμονή σας στη Χίο θα απολαύσετε τη ζεστή φιλοξενία των κατοίκων και θα έχετε την ευκαιρία να διασκεδάσετε μαζί τους σε κάποιο πανηγύρι. Θα δοκιμάσετε τη νησιώτικη κουζίνα και τα παραδοσιακά προϊόντα του νησιού.

Η Χίος είναι ένας προορισμός που τα έχει όλα. Φυσική ομορφιά, ιστορία, πολιτισμό, κουλτούρα. Κάθε επισκέπτης βρίσκει στη μυροβόλο νήσο το χαμένο παράδεισο των παιδικών του ονείρων… 

   

H μαστίχα

Η μαστίχα είναι το σήμα κατατεθέν της Χίου. Η καλλιέργειά της ήταν γνωστή από την αρχαιότητα και συνέβαλε στην οικονομική ευημερία του νησιού. Σε αρκετές περιπτώσεις όμως, έγινε αιτία να βρεθεί η Χίος στο στόχαστρο κατακτητών και ληστρικών πειρατικών επιδρομών προκειμένου να εκμεταλλευτούν το σπάνιο και μυροβόλο αυτό προϊόν.

Η μαστίχα είναι η φυσική ρητίνη που βγαίνει από το κορμό του μαστιχόδεντρου. Η ιδιαιτερότητά του είναι ευδοκιμεί μόνο στη νότια Χίο. Αν και στο παρελθόν έγιναν προσπάθειες να καλλιεργηθεί και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας αλλά και σε χώρες του εξωτερικού, το αποτέλεσμα ήταν απογοητευτικό. Ο μαστιχοφόρος σχίνος δεν ευδοκίμησε πουθενά αλλού. Σύμφωνα με τις επιστημονικές θεωρίες αυτό οφείλεται στις ιδιαίτερες κλιματολογικές συνθήκες της νότιας πλευράς του νησιού (υποθαλάσσια ηφαίστεια και ασβεστολιθικό έδαφος).

Η καλλιέργεια του μαστιχόδεντρου είναι μια χρονοβόρα και επίπονη διαδικασία. Κάθε δέντρο ζει περίπου 100 χρόνια. Την πλήρη ανάπτυξή του την αποκτά στα 40 – 50 χρόνια του, ενώ από τον 5ο χρόνο και μετά αρχίζει να δίνει τη μυροβόλο ρητίνη του. Η διαδικασία για τη συλλογή της μαστίχας, που οι ντόπιοι αποκαλούν ΄΄κέντημα΄΄, ξεκινά από τον Ιούνιο και ολοκληρώνεται τον Οκτώβριο. Εν συντομία περιλαμβάνει τον καθαρισμό του δέντρου και το χάραγμα του κορμού σε διάφορα σημεία από τα οποία ρέει η ρετσίνα σα δάκρυ. Έπειτα ακολουθεί η συλλογή της μαστίχας. Αρχικά της χοντρής (των μεγάλων κομματιών) και μετά της ψιλής ( των μικρότερων κομματιών).

Η μαστίχα έχει πολλές χρήσεις. Η διασημότερη είναι ως τσίχλα για μάσημα, όπου έχει ευεργετικά αποτελέσματα στην υγιεινή των δοντιών και συμβάλει στην πέψη. Επίσης, χρησιμοποιείται στη ζαχαροπλαστική για την κατασκευή διαφόρων γλυκών, ενώ παρασκευάζεται και λικέρ με άρωμα μαστίχας. Άλλη χρήση της είναι ως συστατικό σε καλλυντικά, όπως: κρέμες, σαπούνια, αφρόλουτρα, σαμπουάν, κ.α. Ενώ τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιείται και πάλι στη φαρμακευτική, καθώς οι έρευνες έδειξαν ότι συμβάλει στη θεραπεία της χοληστερίνης και του έλκους του στομάχου.

Τις ίδιες χρήσεις είχε και κατά την αρχαιότητα. Πολλοί αρχαίοι συγγραφείς αναφέρονται στις ευεργετικές ιδιότητες της μαστίχας. Σε όλες της ιστορικές περιόδους η καλλιέργεια της μαστίχας έπαιζε καθοριστικό ρόλο στην οικονομία του νησιού. Γι’ αυτό και τα μεσαιωνικά χωριά ή τα μαστιχοχώρια της νότιας Χίου, κτίστηκαν σαν οχυρά. Έτσι, μπορούσαν να αντιμετωπίσουν τις πειρατικές επιδρομές που είχαν στόχο την κλοπή της φημισμένης μαστίχας. Εξάλλου δεν είναι τυχαίο ότι την περίοδο της Γενουάτικης κατοχής και της Τουρκοκρατίας, τα χωριά αυτά έτυχαν ιδιαιτέρων προνομίων

Ταμπάκικα

Τα Ταμπάκικα βρίσκονται στο βόρειο τμήμα της πόλης. Πρόκειται για την παλιά βιομηχανική ζώνη της Χίου, όπου δεσπόζουν τα μεγάλα και επιβλητικά βιομηχανικά κτίρια. Για την ιστορία αναφέρουμε ότι στη Χίο είχε αναπτυχθεί η βυρσοδεψία. Χαρακτηριστικό της περιοχής είναι οι τέσσερις αναπαλαιωμένοι ανεμόμυλοι.
Παλαιότερα λειτουργούσαν μαζί με αρκετούς άλλους ανεμόμυλους που βρίσκονταν στα Ταμπάκικα και εξυπηρετούσαν τις ανάγκες των παρακείμενων εργοστασίων, αλέθοντας τα υλικά της δέψης και των δερμάτων

Το Κάστρο

Το Κάστρο αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα της Χίου. Κτίστηκε τη Βυζαντινή εποχή και αποτέλεσε το διοικητικό και εμπορικό κέντρο του νησιού. Κατά τη διάρκεια της Γενοβέζικης κυριαρχίας γνώρισε τη μεγαλύτερη ακμή του. Υπήρξε πρότυπο αναγεννησιακής πόλης. Την περίοδο της Οθωμανικής κατοχής, το κάστρο κατοικήθηκε από Τούρκους και λίγους Εβραίους. Τους νεότερους χρόνους, μετά τη ένωση με την Ελλάδα και τη μικρασιατική καταστροφή, το κάστρο κατοικήθηκε από πρόσφυγες. Το Κάστρο της Χίου σε όλες τις ιστορικές περιόδους δέχτηκε επιθέσεις και επιδρομές από Γενουάτες, Ενετούς και Τούρκους. Τα ισχυρά του τείχη άντεξαν όλες τις επιθέσεις και ακόμη και σήμερα διατηρούνται σε πού καλή κατάσταση.

Το κάστρο εξακολουθεί να κατέχει ξεχωριστή θέση μέσα στη πόλη. Είναι ένα από τα αξιοθέατα που κάθε επισκέπτης του νησιού πρέπει να δει. Εκτός από τα καλοδιατηρημένα τείχη του, στο εσωτερικό του κάστρου σώζονται πολλά κτίρια που κρατάνε ζωντανό το χρώμα και την ατμόσφαιρα της εποχής.
Μέσα στο Κάστρο θα δείτε κι άλλα αξιόλογα βυζαντινά μνημεία, όπως την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, τη Κρύα Βρύση και τον Κουλά.

Σπήλαιο Ολύμπων

Το σπήλαιο Ολύμπων βρίσκεται κοντά στο μεσαιωνικό οικισμό των Ολύμπων, τα οποίο είναι ένα από τα μαστιχοχώρια που διατηρούν αναλλοίωτα τα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά τους. Για πολλούς αιώνες παρέμενε απροσπέλαστο. Εξερευνήθηκε το 1985 και σήμερα το εντυπωσιακό σπήλαιο είναι επισκέψιμο.

Το σπήλαιο Ολύμπων είναι ένα σπηλαιοβάραθρο, με βάθος που φτάνει τα 57 μ. Ο πλούσιος εσωτερικός του διάκοσμος με εντυπωσιακούς σταλακτίτες και σταλαγμίτες, το κατατάσσει σ’ ένα από τα πιο αξιόλογα, όμορφα κι ενδιαφέροντα σπήλαια της Ελλάδας. Σύμφωνα με τη χρονολόγηση του υλικού του σπηλαίου, η αρχή της δημιουργίας του τοποθετείται στο Ανώτερο Ιουρασσικό, δηλαδή πριν από 150 εκατομμύρια χρόνια, ενώ πρέπει να ολοκληρώθηκε κατά το Κενοζωικό, περίπου 50 εκατομμύρια χρόνια πριν.

Ο ασβεστολιθικός του διάκοσμος βρίσκεται ακόμη σε κατάσταση δημιουργίας. Αξίζει να το επισκεφθείτε και να θαυμάσετε αυτό το μεγαλειώδες δημιούργημα της φύσης.

 

Οι τουλίπες της Χίου

Δεν είναι μονό το άρωμα της μαστίχας που μαγεύει τους επισκέπτες της Χίου. Είναι οι ατέλειωτες ομορφιές της και τα υπέροχα χρώματα της φύσης που ξετρελαίνουν όποιον τη γνωρίζει.

Το μυροβόλο νησί έχει μια μοναδικότητα που λίγοι τη γνωρίζουν. Στη Χίο φύονται τέσσερα είδη άγριας τουλίπας, οι ΄΄λαλάδες΄΄, που την άνοιξη κατακλύζουν τις καλλιεργούμενες εκτάσεις του κεντρικού τμήματος του νησιού. Το κόκκινο χρώμα τους πλημμυρίζει την ύπαιθρο και την κάνει να φαίνεται σαν ένας ζωντανός πίνακας ζωγραφικής. Κάθε φυτό διατηρεί τα λουλούδια του για 7 έως και 10 ημέρες. Τα είδη τουλίπας που συναντάμε στη Χίο είναι η τουλίπα praecox, η τουλίπα agenensis, η τουλίπα lusiana, και η τουλίπα undulatifolia.

Για την ιστορία αναφέρουμε ότι πατρίδα της τουλίπας θεωρείται η Μικρά Ασία. Από εκεί εξαπλώθηκε η καλλιέργειά της σε όλη την Μεσόγειο. Είναι γνωστό ότι από την βυζαντινή περίοδο οι τουλίπες καλλιεργούνταν στις περιοχές της Μικρά Ασίας, της Τουρκίας και στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Λέγεται ότι η τουλίπα πήρε το όνομά της από τα ο΄΄toliban΄΄ το κάλυμμα του κεφαλιού, το τουρμπάνι και με κάποια με παραφθορά της λέξης επικράτησε η ονομασία tulip. Στην Ολλανδία, που εσφαλμένα θεωρείται ο τόπος προέλευσής τους, καλλιεργείται από τον 16ο αιώνα όπου τη μετέφερε ο βοτανολόγος Κάρολος Κλούσιος.

Τα τέσσερα είδη τουλίπας που συναντάμε στη Χίο είναι:

H Toulipa Praecox: χαρακτηριστικό της είναι το έντονο κόκκινο χρώμα. Η εσωτερική πλευρά του λουλουδιού καλύπτεται από ένα παχύ τριχωτό στρώμα το οποίο του εξασφαλίζει επιπλέον προστασία από το κρύο. Γι΄ αυτό και ονομάζονται «μαλλιαρές Τουλίπες». Το ύψος τους φτάνει τα 70 εκατοστά.

H Tulipa agenensis: τα άνθη της είναι κόκκινα και στο εσωτερικό της έχει μαύρα στίγματα και κίτρινες ραβδώσεις.

H Tulipa clusiana: είναι μια πανέμορφη ποικιλία τουλίπας. Χαρακτηριστικό της είναι τα λευκά άνθη και οι εσωτερικές ραβδώσεις πορφυρού χρώματος. Το ύψος της φτάνει τα 60 εκατοστά και σπάνια συναντώνται περισσότερες από τρεις τουλίπες μαζί. Πρόκειται για ένα σπάνιο είδος που κινδυνεύει να εξαφανιστεί.

H Tulipa undulatifolia: άλλο ένα σπάνιο είδος που κινδυνεύει να εξαφανιστεί. Η πανέμορφη πορτοκαλοκόκκινη τουλίπα με τα χαρακτηριστικά κυματιστά άκρα φτάνει σε ύψος τα 30 εκατοστά

Πηγή

http://www.tampouloukia.gr/