«Ἐρωτήσαντος δέ τινος, τίς αὐτῷ ὅρος εὐδαιμονίας εἶναι δοκεῖ, μόνον εὐδαίμονα ἔφη τὸν ἐλεύθερον· ἐκείνου δὲ φήσαντος πολλοὺς ἐλευθέρους εἶναι, Ἀλλ' ἐκεῖνον νομίζω τὸν μήτε ἐλπίζοντά τι μήτε δεδιότα· ὁ δέ, Καὶ πῶς ἄν, ἔφη, τοῦτό τις δύναιτο; ἅπαντες γὰρ ὡς τὸ πολὺ τούτοις δεδουλώμεθα. Καὶ μὴν εἰ κατανοήσεις τὰ τῶν ἀνθρώπων πράγματα, εὕροις ἂν αὐτὰ οὔτε ἐλπίδος οὔτε φόβου ἄξια, παυσομένων πάντως καὶ τῶν ἀνιαρῶν καὶ τῶν ἡδέων.»
(Λουκιανός, Βίος Δημώνακτος, παράγραφοι 19.4-20.7)
Το συγκεκριμένο κείμενο το
είδαμε εδώ
Ας γνωρίζουμε τον
Δημώνακτα
Ο Δημώναξ καταγόταν από την
Κύπρο, από οικογένεια επιφανή και πλούσια. Δεν περιορίσθηκε σε ένα είδος
φιλοσοφίας, αλλά αναμίξας διάφορα δεν εφαίνετο ποιο απ΄ όλα προτιμούσε. Φαίνεται
όμως ότι κάπως περισσότερο απέκλινε προς την Σωκρατική φιλοσοφία, μολονότι από
το ντύσιμο και την απλότητα του φαινόταν να μιμείται τον κυνικό Διογένη, χωρίς
όμως να κάνει παράξενα πράγματα για να θαυμάζεται και να κινεί την περιέργεια.
Ζούσε όπως όλοι, και συναναστρεφόταν τους πάντες με αφέλεια, χωρίς την ελαχίστη
έπαρση.
Διά την κατηγορία ότι δεν
προσέφερε ποτέ θυσία στην Αθηνά είπε: μη απορείτε, ω Ανδρες Αθηναίοι, εάν δεν
της προσέφερα θυσίαν έως τώρα, διότι δεν έχει ανάγκην από τας θυσίας μου. Διά δε
την άλλη κατηγορία, την περί των μυστηρίων, είπεν ότι δεν ηθέλησε να μυηθεί σε
αυτά σκεπτόμενος ότι, αν μεν εις τα μυστήρια εγίνοντο πράξεις κακαί, δεν θα
ηδύνατο να ας αποσιωπήση εις τους αμύητους, αλλά θα τους απέτρεπε από αυτά. Εάν
δεν ήσαν καλά, θα τ΄ αποκάλυπτε σε όλους λόγο φιλανθρωπίας. Ώστε οι Αθηναίοι ενώ
είχα ετοιμαστεί να τον λιθοβολήσουν, κατεπαύθησαν αμέσως και διετέθησαν συπαθώς
προς αυτόν.
Τις πληροφορίες αυτές τις
είδαμε εδώ
Για περισσότερα λογοτεχνικά θέματα δείτε το '' Ποίηση και Λογοτεχνία''
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου