Για δεκαετίες οι ιστορικοί αναζητούσαν απάντηση στο ερώτημα πώς εξελίχθηκαν οι Βίκινγκ σε δεινούς θαλασσοπόρους (φτάνοντας μάλιστα μέχρι την αμερικανική ήπειρο πολύ πριν την επίσημη ανακάλυψή της από τους Ευρωπαίους)!
Η μόνη απάντηση που υπήρχε ήταν αυτή που έδινε ένας αρχαίος σκανδιναβικός μύθος που ανέφερε ότι ο θρυλικός σκανδιναβός ναυτικός Σίγκουρντ, χρησιμοποιούσε στα ταξίδια του έναν "μαγικό" κρύσταλλο, την "ηλιόπετρα, η οποία έδειχνε τη θέση του Ήλιου ακόμη και όταν ο ουρανός ήταν σκεπασμένος με σύννεφα. Μία νέα έρευνα έρχεται να επιβεβαιώσει τον μύθο, αποδεικνύοντας πως η "ηλιόπετρα" αυτή είναι υπαρκτή.
Πώς ταξίδευαν οι Βίκινγκ χωρίς πυξίδες;
Ένα από τα βασικά προβλήματα που αντιμετώπιζαν οι Σκανδιναβοί ναυτικοί και ειδικά οι Βίκινγκ, που είχαν στηρίξει την κυριαρχία τους στις θαλάσσιες μετακινήσεις, ήταν η αδυναμία τους να χρησιμοποιήσουν τα άστρα για να προσανατολιστούν. Σε ολόκληρο τον αρχαίο κόσμο, οι ναυτικοί προσανατολίζονταν με αυτόν τον τρόπο, αλλά κάτι τέτοιο δεν ήταν εφικτό στη Σκανδιναβία, όπου κατά τη διάρκεια του αρκτικού καλοκαιριού τα άστρα δεν φαίνονταν στον ουρανό ενώ ακόμη και ο Ήλιος ήταν κρυμμένος πίσω από πυκνά σύννεφα.
Τον Φεβρουάριο του 2010, δύο επιστήµονες από τα Πανεπιστήµια Eotvos της Βουδαπέστης και Lund της Σουηδίας, ανακοίνωσαν πως η "μαγική" ηλιόπετρα υπάρχει και είναι ένα είδος διάφανου ασβεστίτη που µπορούσε να µαγνητίζει το ηλιακό φως, ακόµη και µέσα στην οµίχλη, µε αποτέλεσµα να "προδίδει" τη θέση του ήλιου στους ταξιδευτές ώστε να µην παρεκκλίνουν από την πορεία τους. Διαβάστε Πώς δούλευε η πυξίδα των Βίκινγκς!
Τώρα, μία ακόμη διεθνής έρευνα, έρχεται να επιβεβαιώσει την ύπαρξη της "ηλιόπετρας", υποστηρίζοντας πως είναι ο καλσίτης- ένας κρύσταλλος που είναι πολωμένος και μπορεί να φαίνεται σκοτεινός ή φωτεινός ανάλογα με τον προσανατολισμό του σε σχέση με τη θέση του Ήλιου.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, ο καλσίτης μπορεί εύκολα να τύχει επεξεργασίας ώστε να λάβει διάφορες μορφές και σχήματα και συγκεκριμένα αυτό ενός ρόμβου που είναι εκείνο που απαιτείται για να λειτουργήσει το φαινόμενο της πόλωσης.
http://www.pyles.tv/News/arxaiotita-energiakoi-topoi-(1)/viking_stone.aspx
Η μόνη απάντηση που υπήρχε ήταν αυτή που έδινε ένας αρχαίος σκανδιναβικός μύθος που ανέφερε ότι ο θρυλικός σκανδιναβός ναυτικός Σίγκουρντ, χρησιμοποιούσε στα ταξίδια του έναν "μαγικό" κρύσταλλο, την "ηλιόπετρα, η οποία έδειχνε τη θέση του Ήλιου ακόμη και όταν ο ουρανός ήταν σκεπασμένος με σύννεφα. Μία νέα έρευνα έρχεται να επιβεβαιώσει τον μύθο, αποδεικνύοντας πως η "ηλιόπετρα" αυτή είναι υπαρκτή.
Πώς ταξίδευαν οι Βίκινγκ χωρίς πυξίδες;
Ένα από τα βασικά προβλήματα που αντιμετώπιζαν οι Σκανδιναβοί ναυτικοί και ειδικά οι Βίκινγκ, που είχαν στηρίξει την κυριαρχία τους στις θαλάσσιες μετακινήσεις, ήταν η αδυναμία τους να χρησιμοποιήσουν τα άστρα για να προσανατολιστούν. Σε ολόκληρο τον αρχαίο κόσμο, οι ναυτικοί προσανατολίζονταν με αυτόν τον τρόπο, αλλά κάτι τέτοιο δεν ήταν εφικτό στη Σκανδιναβία, όπου κατά τη διάρκεια του αρκτικού καλοκαιριού τα άστρα δεν φαίνονταν στον ουρανό ενώ ακόμη και ο Ήλιος ήταν κρυμμένος πίσω από πυκνά σύννεφα.
Τον Φεβρουάριο του 2010, δύο επιστήµονες από τα Πανεπιστήµια Eotvos της Βουδαπέστης και Lund της Σουηδίας, ανακοίνωσαν πως η "μαγική" ηλιόπετρα υπάρχει και είναι ένα είδος διάφανου ασβεστίτη που µπορούσε να µαγνητίζει το ηλιακό φως, ακόµη και µέσα στην οµίχλη, µε αποτέλεσµα να "προδίδει" τη θέση του ήλιου στους ταξιδευτές ώστε να µην παρεκκλίνουν από την πορεία τους. Διαβάστε Πώς δούλευε η πυξίδα των Βίκινγκς!
Τώρα, μία ακόμη διεθνής έρευνα, έρχεται να επιβεβαιώσει την ύπαρξη της "ηλιόπετρας", υποστηρίζοντας πως είναι ο καλσίτης- ένας κρύσταλλος που είναι πολωμένος και μπορεί να φαίνεται σκοτεινός ή φωτεινός ανάλογα με τον προσανατολισμό του σε σχέση με τη θέση του Ήλιου.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, ο καλσίτης μπορεί εύκολα να τύχει επεξεργασίας ώστε να λάβει διάφορες μορφές και σχήματα και συγκεκριμένα αυτό ενός ρόμβου που είναι εκείνο που απαιτείται για να λειτουργήσει το φαινόμενο της πόλωσης.
http://www.pyles.tv/News/arxaiotita-energiakoi-topoi-(1)/viking_stone.aspx
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου