 |
Είναι τόσο μεγάλη που δύσκολα νοιώθεις ότι βρίσκεσαι πάνω σε νησί. Ειδικά το βόρειο κομμάτι της θυμίζει πολύ τις ακτές της Στερεάς και του νότιου Πηλίου. Το τοπίο το χαρακτηρίζουν οι ατελείωτοι πευκώνες που αντικρίζουν από παντού τη θάλασσα: τον Βόρειο Ευβοϊκό, το Αιγαίο, τον Παγασητικό. Μια φύση ανεπανάληπτη απλώνεται εδώ, έχει ωστόσο μάλλον κρυμμένα τα ίχνη των ανθρώπων: δύσκολα θα βρείτε επιβλητικά σημάδια της ιστορίας και του πολιτισμού τους σαν και αυτά που συναντάτε σε άλλους τόπους της Ελλάδας. Υπάρχουν, αλλά είναι κρυμμένα σαν μικρά μυστικά. Εκτός από τη συναρπαστική φύση, τις απίθανες αμμουδιές και τις μαγευτικές διαδρομές, εδώ υπάρχει η Λίμνη - ίσως το μόνο χωριό στην Εύβοια που θυμίζει νησί - και τα Λουτρά Αιδηψού που θυμίζουν κάτι από τον κοσμοπολιτισμό του 20ου αιώνα, με μια αστική αύρα που αναδίδεται από τα νεοκλασικά και τα παλιά υδροθεραπευτήρια. Η Βόρεια Εύβοια όπως όλη η Εύβοια δεν έχει σπουδαία τουριστική ανάπτυξη. Γιατί άραγε; Αν την ταξιδέψετε κι εσείς θα αναρωτηθείτε…
 |
Hot Spots
Η Αιδηψός έχει σαφώς τον πρώτο λόγο στις προτιμήσεις των επισκεπτών, αλλά υπάρχουν και άλλοι οικισμοί που μπορούν να γίνουν το ορμητήριο σας. Δείτε τους σημαντικότερους απ’ αυτούς.Λίμνη
Ίσως ο ομορφότερος οικισμός ολόκληρης της Εύβοιας, γεμάτος ωραία πέτρινα καπετανόσπιτα, δύο από τα οποία μάλιστα είναι χτισμένα από τον διάσημο Τσίλερ. Θαυμάσια ατμόσφαιρα και τα τελευταία χρόνια μια μικρή τουριστική ανάπτυξη, η οποία όμως δεν αλλοίωσε τη μορφή και την αύρα του όμορφου χωριού. Οι περισσότεροι επισκέπτες σουλατσάρουν στην παραλία με τις ψαροταβέρνες, τα ουζάδικα και τα καφενεία με το νησιώτικο χρώμα. Στην παραλία ξεχωρίζει η – ανακατασκευασμένη στις αρχές του αιώνα – φαρδιά Σκάλα, όπου πλέον γίνονται και εκδηλώσεις. Όμως αξίζει πάντα μια βόλτα στα ενδότερα του οικισμού. Από παντού ξεχωρίζει το περίτεχνο καμπαναριό της Παναγίας της Λιμνιάς, που φιλοτέχνησε το 1879 ο Τηνιακός γλύπτης Μαστρολούκας. Ο ναός είναι παλιότερος (άρχισε να κτίζεται το 1837) και έχει μαρμάρινο τέμπλο και την εικόνα της Παναγίας Λιμνιάς. Το ιστορικό μικρό εκκλησάκι της Ζωοδόχου Πηγής της Παναγίτσας έχει κτιστεί το 1894 πάνω σε ερείπια προγενέστερης παλαιοχριστιανικής βασιλικής. Στο κατώτερο τμήμα της εκκλησίας βρίσκεται τμήμα δωματίου με αψίδα και ψηφιδωτό δάπεδο που χρονολογούνται στα τέλη του 5ου – αρχές 6ου μ.Χ. αιώνα. Ο αρχαίος οικισμός που βρισκόταν εδώ – το Ελύμνιον – πιθανολογείται πως καταστράφηκε από τον σεισμό του 426 π.Χ.. Άκμασε και πάλι μεταξύ 5ου και 9ου αιώνα.
Η βόλτα στη δυτική παραλία είναι όμορφη και θα σας οδηγήσει στο Ασκηταριό του Οσίου Χριστόδουλου του Πάτμιου με τη μικρή σπηλιά, όπου σύμφωνα με την παράδοση ο όσιος ασκήτεψε και πέθανε το 1101. Θα περάσετε από το κτίριο του παλιού σφαγείου και θα φτάσετε ως την περιοχή Ταμπακαριά, όπου λειτουργούσαν βυρσοδεψεία.
Λουτρά Αιδηψού
Από την αρχαιότητα η Βόρεια Εύβοια ήταν γνωστή στον υπόλοιπο κόσμο χάρη στα λουτρά της Αιδηψού που αναφέρονταν σε κείμενα του Πλούταρχου. Για αιώνες (από τα πρώτα χριστιανικά χρόνια) τα λουτρά έμειναν ανενεργά και επαναλειτούργησαν στα τέλη του 19ου αιώνα, ενώ από τον 20ό άρχισαν να κτίζονται τα υδροθεραπευτήρια και τα ξενοδοχεία που, μαζί με τα πολυτελή εστιατόρια, έκαναν και πάλι δημοφιλή την λουτρόπολη και προσέλκυσαν πολλούς επώνυμους της εποχής όπως ο Ωνάσης, η Κάλλας, η Γκρέτα Γκάρμπο, ο Ομάρ Σαρίφ, ο Κώστας Βάρναλης, ο Δημήτρης Ψαθάς, ο Μενέλαος Λουντέμης κ.ά. Σήμερα που ο ιαματικός τουρισμός επιστρέφει στο προσκήνιο της παγκόσμιας αγοράς, οι επισκέπτες κατακλύζουν και πάλι την πόλη από τον Ιούνιο ως τον Οκτώβριο και οι δρόμοι της είναι γεμάτοι πολυκατοικίες, ξενοδοχεία, ταβέρνες και τουριστικά μαγαζιά. Αξίζει πάντα, όμως, μια βόλτα στον παραλιακό δρόμο με τα διατηρημένα και αναστηλωμένα κτίρια της Belle Epoque που λειτουργούν ως ξενοδοχεία, (ξεχωρίζει η «Αίγλη», κτισμένη από τον Κ. Μπίρη) και το «Κύμα», την εξέδρα όπου παλιά υπήρχε ένα θαυμάσιο δημοφιλέστατο καφενείο. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν και το νεοκλασικό κτίριο του Δημαρχείου και η περιοχή Σαράντα Πλατάνια, κατάφυτη όντως με μεγάλα πλατάνια, ανάμεσα από τα οποία κυλούν ποταμάκια.
  | |
Ακόμη και σήμερα θα ακούσετε τους κατοίκους της Βόρειας Εύβοιας να τη λένε Ξηροχώρι, όνομα που κρατάει από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας (πιθανώς επειδή συνορεύει με τον ποταμό Ξεριά). Ιστιαία ονομάστηκε μετά το 1913, διατηρώντας το όνομα της αρχαίας πόλης, η οποία, όπως αναφέρουν ο Παυσανίας και ο Στράβωνας, ήταν μια από τις σπουδαιότερες αρχαίες πόλεις της Εύβοιας. Την περίοδο της Τουρκοκρατίας η Ιστιαία ανήκε στον Αλή Πασά που είχε τοποθετήσει βοεβόδα τον αρκετά δημιουργικό Νταλίπ Αγά. Στα χρόνια του αποξηράνθηκαν έλη και δόθηκαν προς καλλιέργεια, μεγαλώνοντας σημαντικά τον εύφορο κάμπο του Ξηροχωρίου. Η γειτονιά στη νότια άκρη της πόλης λέγεται Πάνω Πλάτανος και εδώ βρίσκονται τα ωραιότερα κτίρια της Ιστιαίας: αναστηλωμένα νεοκλασικά με παστέλ χρώματα, καλοδιατηρημένη αρχιτεκτονική και περίτεχνα μπαλκόνια (το ωραιότερο εκ των οποίων στηρίζεται σε τέσσερα μαρμάρινα λιοντάρια – φουρούσια).
Ωρεοί
Παραλιακή κωμόπολη στην οποία αξίζει να κάνετε μια στάση για να απολαύσετε ένα ευχάριστο περίπατο στον παραλιακό πεζόδρομο, χαζεύοντας τις τράτες και τα ψαροκάικα στο λιμάνι (οι Ωρεοί ήταν κάποτε διάσημοι για τα παστά ψάρια τους) καθώς και τις πολλές ψαροταβέρνες. Η καλή ρυμοτομία της πόλης που θα δείτε σήμερα οφείλεται στον βαυαρό τοπογράφο Γεώργιο Σδουμάγιερ που εκπόνησε τη μελέτη το 1833. Η Ωρεός ήταν κάποτε η σπουδαιότερη – μαζί με τη Ιστιαία – αρχαία πόλη της βόρειας Εύβοιας και άκμασε μετά την καταστροφή της Ιστιαίας από τους Αθηναίους. Ήταν πατρίδα του πλατωνικού φιλόσοφου Ευφραίου. Στην ενετοκρατία ανήκε στον Λομβαρδό βαρόνο Dei Peccorari. Η ακρόπολη της αρχαίας πόλης, βρισκόταν στο λόφο αρκετά πίσω από την παραλία στον οικισμό των Άνω Ωρεών. Εκεί βρίσκονται σήμερα τα λείψανα των τειχών του βυζαντινού κάστρου. Η απόσταση για να ανεβείτε επάνω είναι μόλις 2 λεπτά με τα πόδια και η θέα από εκεί θαυμάσια.
Προκόπι
Χωριό γνωστό στους περισσότερους ταξιδιώτες για το φημισμένο προσκύνημα του Αγίου Ιωάννη του Ρώσου. Είναι αρκετά μεγάλο, όχι ιδιαίτερα όμορφο αλλά ιδιαίτερα αναπτυγμένο χάρη στους χιλιάδες προσκυνητές που έρχονται εδώ κάθε χρόνο. Στον παλιό οικισμό που υπήρχε εδώ και λεγόταν Αχμέτ Αγά εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες από την Καππαδοκία και το χωριό μετά το 1925 μετονομάστηκε σε Προκόπι. Στους πρόσφυγες δόθηκαν εκτάσεις από το τεράστιο τσιφλίκι που ανήκε στην οικογένεια του βρετανού Νόελ Μπαίηκερ. Το Προκόπι, όπως θα διαπιστώσετε, είναι γεμάτο μαγαζιά που πουλούν μέλι, όσπρια, αναμνηστικά, ρίγανη και λοιπά βότανα. Έχει μερικές ψησταριές, καφέ κι έναν ωραίο παλιό φούρνο.
 |
Το Πευκί είναι ένας από τους δημοφιλέστερους προορισμούς της Βόρειας Εύβοιας. Αιτία είναι η απέραντη αμμουδιά που συνεχίζει για χιλιόμετρα ανατολικά και οι δροσεροί πευκώνες που κατηφορίζουν ως τα σπίτια του χωριού. Ο παραλιακός δρόμος είναι μια παράταξη από ξενοδοχεία, καφέ, ταβέρνες και ζαχαροπλαστεία. Από το Πευκί υπάρχει ακτοπλοϊκή σύνδεση με Σποράδες και Άγιο Κωνσταντίνο. Στην περιοχή έχουν αποκαλυφθεί λείψανα ναού της Προσηώας Αρτέμιδος. Στη θαλάσσια περιοχή λίγο βορειότερα, προς το Αρτεμίσο, στα ίδια νερά που έγινε η θρυλική ναυμαχία του 480 π.Χ. ανάμεσα σε Έλληνες και Πέρσες, τα δίχτυα των ψαράδων έφεραν στο φως στις αρχές του 20ού αιώνα δύο από τις «δόξες» της αρχαίας ελληνικής πλαστικής: τον θρυλικό Ποσειδώνα του Αρτεμισίου και τον περίφημο Ιππέα, τα χάλκινα γλυπτά που σήμερα θαυμάζουν οι χιλιάδες επισκέπτες του αρχαιολογικού μουσείου της Αθήνας.
Φύση
Όλο το βορινό κομμάτι της Εύβοιας σκεπάζεται από ατελείωτους πευκώνες τους οποίους διασχίζουν καταπληκτικές χωμάτινες και ασφάλτινες διαδρομές που θα σας χαρίσουν μοναδικές εικόνες, ενώ και ο Ευβοϊκός κόλπος κρύβει μερικά νησάκια – αξιοθέατα που τέτοια εποχή μπορούν να γίνουν ο ιδιωτικός σας παράδεισος.Καταρράκτες Δρυμώνας
Βρίσκονται βόρεια του χωριού Δρυμώνα και έχει γίνει ένα από τα βασικά αξιοθέατα στην περιοχή. Είναι όμορφο σημείο και το δασαρχείο έχει κάνει καλή δουλειά διαμορφώνοντας τον χώρο μόνο με τη χρήση φυσικών υλικών (κορμούς, πέτρες κ.λπ.) Το μονοπάτι που οδηγεί στους καταρράκτες έχει σήμανση και είναι ευκολοδιάβατο. Ολόγυρα υπάρχουν διάφορα είδη δέντρων από τα οποία ξεχωρίζει η κεφαλληνιακή ελάτη στην αρχή του μονοπατιού. Το νερό πέφτει από ύψος 15 μέτρων και η ποσότητά του εξαρτάται από την εποχή που θα τον επισκεφτείτε. Εάν ακολουθήσετε το μονοπάτι προς το νότο, θα φτάσετε σε πιο απόμερα μέρη του ρέματος Σηπιά περνώντας μέσα από το δάσος ελάτης και μαύρης πεύκης. Πιο πάνω από τους καταρράκτες υπάρχει ένα πολύ όμορφο οροπέδιο που λέγεται Μακρολίβαδο, από το οποίο περνά o δρόμος που ενώνει την Κερασιά, με την Κοκκινομηλιά.
(Εάν θέλετε να πάρετε περισσότερες πληροφορίες για το πώς θα κινηθείτε στην περιοχή ή την κατάσταση των δρόμων, επικοινωνήστε με το Δασαρχείο Λίμνης στο τηλ. 22270 31218).
Υγρότοποι Κανατάδικων
Δίπλα στην διάσημη παραλία της Ιστιαίας, τα Κανατάδικα, υπάρχουν δύο σπουδαίοι υγρότοποι, το Μεγάλο και το Μικρό Λιβάρι, δεξιά και αριστερά αντίστοιχα από το δρόμο που πάει στην παραλία. Πρόκειται για παράκτιους υγρότοπους οι οποίοι βρίθουν από καλάμια και πλούσια βλάστηση. Τα νερά που τους τροφοδοτούν είναι γλυκά και προέρχονται από πηγές και ρυάκια. Το Μεγάλο Λιβάρι έχει έκταση πυρήνα περίπου 500 στρέμματα, ενώ το Μικρό 30. Περίπου 4.500 στρ. της ευρύτερης περιοχής καλύπτονται από τη Ζώνη Ειδικής Προστασίας. Εδώ βρίσκουν καταφύγιο πολλά είδη πτηνών όπως το νανογλάρονο, ενώ, όταν είναι η εποχή της αποδημίας, μπορεί να δείτε ακόμα και ερωδιούς ή χουλιαρομύτες. Έχουν παρατηρηθεί επίσης βαλτόπαπιες (Aythya nyroca) και κιρκινέζια (Falco naumanni). Πολύ κοντά στο Μεγάλο Λιβάρι λειτουργεί και ιχθυοτροφείο όπου ψαρεύονται κυρίως κέφαλοι, τσιπούρες, λαβράκια, και γλώσσες.
 |
 |
Νησιώτικο σύμπλεγμα ανάμεσα στην άκρη της Εύβοιας και την στερεοελλαδίτικη ακτή. Σύμφωνα με τους γεωλόγους τα νησάκια είναι αποτέλεσμα έκρηξης ηφαιστείου. Τα πρώτα που δημιουργήθηκαν ήταν η Μονολιά και τα Ποντικονήσια και αργότερα η Στρογγυλή. Το μεγαλύτερο από τα νησιά είναι η Μονολιά και ως το 1964 εδώ κατοικούσαν δυο οικογένειες ψαράδων. Σήμερα η οικογένεια Λυμπέρη έχει οργανώσει την παραλία του νησιού (με ομπρέλες κλπ) και πραγματοποιεί εκδρομές με σκάφος στα υπόλοιπα Λιχαδονήσια. Οι εκδρομές προς τα Λιχαδονήσια γίνονται από αρχές Μαΐου μέχρι αρχές Οκτωβρίου. (Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε με τον κ. Γιάννη Λυμπέρη στο τηλ: 6977628080. Επίσης στα τηλ. 6972508181 και 6979709346). Τα νησάκια και οι ξέρες ολόγυρα με τα ρηχά διάφανα νερά, τα φανταστικά χρώματα και τις μικρές ήσυχες παραλίες είναι ένας μικρός παράδεισος για τους σκαφάτους. Το καλοκαίρι κάθε είδους πλεούμενα από τη Εύβοια και τη Στερεά έρχονται να χαρούν το λιλιπούτειο αυτό αρχιπέλαγος.
Παραλίες
Αμμουδιές για όλα τα γούστα, εκεί ακριβώς που τελειώνει το δάσος! Από της Λίμνη ως τις Ροβιές και από την Αιδηψό ως τη χερσόνησο της Λιχάδας υπάρχουν από οργανωμένες πλαζ μέχρι ερημικοί όρμοι, άδειοι και τον Αύγουστο. Οι παραλίες δε στα Λιχαδονήσια είναι σχεδόν εξωτικές!Από τη Λίμνη ως τη Λιχάδα
Γύρω από τη Λίμνη θα συναντήσετε μια σειρά από μικρές, συνεχόμενες παραλίες σε μικρούς κόλπους. Στα Κατούνια η παραλία είναι μάλλον αδιάφορη αλλά με ωραίο τοπίο, ειδικά στο ηλιοβασίλεμα. Στις Ροβιές υπάρχει μια πολύ μεγάλη παραλία με βότσαλα που δε γεμίζει εύκολα με κόσμο. Στο Κάμπινγκ Ροβιές, το ψιλό βότσαλο και τα ρηχά νερά είναι ιδανικά για οικογένειες με μικρά παιδιά. Η παραλία Ηλίων είναι δημοφιλής με πολλά ξενοδοχεία και ταβέρνες. Η πλαζ της Αιδηψού είναι η πιο οργανωμένη και πολυσύχναστη της Βόρειας Εύβοιας με δημοτικά ντους και αποδυτήρια. Στον Άγιο Νικόλαο Αιδηψού η αμμουδιά έχει και πλατιά βότσαλα, ενώ στο Γρεγολίμανο με τη θαυμάσια ψιλή άμμο μπορείτε να κάνετε πολλά θαλάσσια σπορ και καταδύσεις. Ο Κάβος (ή παραλία Λιχάδας) είναι μεγάλη αμμουδιά με ρηχά νερά, ξαπλώστρες, ομπρέλες και πολλές ταβέρνες.
Από την Αιδηψό στο Πευκί
Ο Νέος Πύργος Ιστιαίας έχει μια πολύ καλά οργανωμένη παραλία στο τμήμα που αρχίζει μπροστά από το ξενοδοχείο «Ρόδον». Πριν τους Ωραιούς βρίσκεται η όμορφη αμμουδιά της Νησιώτισσας με μικρή βραχονησίδα όπου υπάρχουν ερείπια κάστρου. Πολύ δημοφιλή είναι τα Κανατάδικα Ιστιαίας, με ψιλή άμμο, χαμηλή βλάστηση και μια καλή ταβέρνα στο βόρειο άκρο. Στο Πευκί υπάρχει η πολυσύχναστη μεγάλη ομώνυμη παραλία με καθαρά νερά, πολύχρωμα βότσαλα, άμμο και πολλές ομπρέλες. Κάτω από τις Γούβες βρίσκεται το Παλαιόκαστρο, στενή παραλία με μικρό βότσαλο. Την προτιμούν όσοι έχουν τροχόσπιτα, αφού στο αριστερό τμήμα υπάρχουν πλατώματα ιδανικά για πάρκινγκ. Έχει ταβερνάκι και πολλά πεύκα.
Από το Πευκί στην Αγία Άννα
Κάτω από το χωριό Αγριοβότανο, μέσα στα πεύκα και τους ελαιώνες, υπάρχουν ωραίες παραλίες όπως το Κουτσούμπρι, με γαλαζοπράσινα διάφανα νερά, ψιλό βοτσαλάκι και πολλά πεύκα. Εδώ και τρία χρόνια ο δρόμος προς το Κουτσούμπρι ασφαλτοστρώθηκε με αποτέλεσμα να γεμίσει με κόσμο. Ο Όρμος Πλατανιά έχει λιγότερο κόσμο καθώς εκεί καταλήγει χωματόδρομος που ξεκινάει από το Αγριοβότανο, δυτικά από το ακρωτήρι Αρτεμίσιο. Το Ψαροπούλι Βασιλικών είναι μεγάλη αμμουδιά με εγκαταστάσεις beach volley, ομπρέλες, ταβέρνες και καφετέριες. Κάτω από την Αγία Άννα βρίσκεται η Αγκάλη, στο βορινό άκρο του κόλπου στο Πελέκι, με σκουρόχρωμη άμμο. Η παραλία είναι καλά οργανωμένη καθώς εκεί βρίσκεται το μεγαλύτερο κάμπινγκ της Εύβοιας. Στο νότιο άκρο του κόλπου Πελέκι βρίσκεται η δεύτερη παραλία της Αγίας Άννας, η Κρύα Βρύση. Είναι πολύ όμορφη και ήσυχη. Στον όρμο Μαντουδίου υπάρχει το Κυμάσι, μια εξαιρετική παραλία με θέα στο πέλαγος και παχιά άμμο. Υπάρχουν κάποια παλιά βιομηχανικά κτίρια και η σκάλα φόρτωσης μεταλλεύματος.
Πως θα πάτε
Ο πιο σύντομος δρόμος για τη Βόρεια Εύβοια είναι μέσω του πορθμείου Αρκίτσας – Αιδηψού. Η Αρκίτσα απέχει 150 χιλιόμετρα από την Αθήνα. Από εκεί, το φέρι για Αιδηψό αποπλέει κάθε ώρα (και στα ημίωρα το καλοκαίρι) και το ταξίδι διαρκεί περίπου 1 ώρα. Πληροφορίες για τα δρομολόγια στο www.edipsosferries.gr, στο λιμεναρχείο Αιδηψού (22260 22464), στο πρακτορείο Αρκίτσας (22330 91510) και Αθήνας (210 4134483). Αν θέλετε να ξεκινήσετε από τη Χαλκίδα, η απόσταση από την Αθήνα είναι 85 χλμ. Από τη Χαλκίδα η Αιδηψός απέχει περίπου 110 χλμ. Photos: courtesy flickr
http://www.thea.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου