Ο Van der Ende δεν είναι ένας από κείνους τους περίεργους τύπους που μαζεύουν ότι βρουν στο δρόμο – συλλέγει κομμάτια ξύλου με την ίδια αίσθηση ανάγκης που ο σκίουρος μαζεύει βελανίδια για να βγάλει το χειμώνα.
Τα γλυπτά του οφείλουν την ύπαρξή τους σε χιλιάδες κομμάτια ξύλου και για να καταφέρει να βρει τα κατάλληλα χρώματα, ψάχνει παντού στο περιβάλλον του Rotterdam. Όταν δεν έχει μείνει ικανοποιημένος από το «κυνήγι» απευθύνεται σε μια αποθήκη κοντά στο Rotterdam που διαθέτει απόθεμα τουλάχιστον επτά χιλιάδων παλιών κουφωμάτων.

Αφού έχει βρει το κατάλληλο κομμάτι ανάμεσα σε κάποιες πόρτες, ντουλάπια ή απλά σανίδια, τα διαλύει αφαιρώντας καρφιά, βίδες και μεντεσέδες και χρησιμοποιεί ένα ξυλουργικό πάγκο για να τεμαχίσει το κομμάτι σε μικρότερα πάχους 3 χιλιοστών.
Ο σκελετός του γλυπτού κατασκευάζεται με κόλλα και καρφιά από τα άχρωμα κομμάτια και κατόπιν προστίθενται τα χρωματιστά για να ολοκληρώσουν την εικόνα. Το κάθε έργο του χρειάζεται περίπου έξι με οκτώ εβδομάδες σκληρής δουλειάς για να φτάσει στην τελική του μορφή αλλά νομίζουμε ότι αξίζει τον κόπο.
Τα έργα του αγαπούν την υπερβολή  κι εμείς αγαπάμε τα έργα του.