Μαχαίρι 500 εκατ. ευρώ σε κοινωνικές παροχές σχεδιάζει να βάλει η κυβέρνηση το 2011, στο πλαίσιο του γενικότερου σχεδίου περικοπών των δημόσιων δαπανών που προωθεί σε συμφωνία με την τρόικα. Στο πακέτο των έκτακτων δημοσιονομικών μέτρων που θα συμφωνηθεί θα προστεθούν, μεταξύ άλλων, και οι περικοπές επιδομάτων κοινωνικού χαρακτήρα, όπως αυτά που χορηγούνται σε τρίτεκνους, πολύτεκνους και οικογένειες με τέκνα που σπουδάζουν.
Πρίν απο αυτό όμως διαβάστε και αυτό:
Του Νίκου Ι. Κωστάρα
Γερνάμε αλλά αδιαφορούμε.
Η Ελλάδα συρρικνώνεται πληθυσμιακά χρόνο με χρόνο αλλά η πολιτεία αδιαφορεί ή μάλλον σκέφτεται το δημοσιονομικό κόστος.
Η χώρα μας με βάση τους δείκτες γονιμότητας βρίσκεται στην τελευταία θέση της ΕΕ. Δηλαδή οι Ελληνίδες γενούν κατά μέσον όρο τα λιγότερα παιδιά στην Ευρώπη.
Ήδη η χώρα μας με βάση στοιχεία του ΟΗΕ από το 2009 είναι η 4η «γηραιότερη» χώρα στον πλανήτη ενώ διαθέτει το ρεκόρ υπογεννητικότητας στην Ευρώπη.
Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, το ποσοστό των ατόμων άνω των 65 ετών στη χώρα μας αναρριχήθηκε από το 14,8% του πληθυσμού το 1993 στο 18,5% το 2006. Ενώ μελέτη της ΕΣΥΕ εκτιμά ότι το ποσοστό αυτό θα ανέλθει το 2050 σε 31,5% του πληθυσμού.
Το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας αναμένεται να οξυνθεί τα αμέσως επόμενα χρόνια προκαλώντας κραδασμούς με απρόβλεπτες διαστάσεις σε όλους τους κοινωνικούς τομείς, την οικονομία και την εθνική άμυνα.
Ήδη η δημογραφική γήρανση αποτελεί ένα από τα μεγάλο αγκάθια του ασφαλιστικού μας συστήματος. Το δημογραφικό πρόβλημα, με τη μορφή της υπογεννητικότητας αποτέλεσε πάντοτε πλήγμα θανάσιμο για κάθε κράτος στην ιστορία.
Μια χώρα χωρίς νεανικό πληθυσμό και με περίσσευμα ηλικιωμένων κινδυνεύει να απολέσει το δυναμισμό και την αποδοτικότητά του.
Αντιμετωπίζει συνεπώς τη σταδιακή παρακμή πριν από την εξαφάνιση.
Ο νεανικός επείσακτος πληθυσμός θα στηρίξει την ασφάλιση και τις συντάξεις των ηλικιωμένων Ελλήνων.
Πάνω από 40% έχουν μειωθεί οι γεννήσεις στη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας.
Ένα στα πέντε σχολεία στην Ελλάδα έκλεισε στην τελευταία δεκαετία λόγω υπογεννητικότητας.
Οι μαθητές στα δημοτικά και τα γυμνάσια της χώρας μειώθηκαν κατά 20% τη δεκαετία του '90 φτάνοντας από 1.231.358 που ήταν το σχολικό έτος 1990-1991 στα 1.001.613 το 2000 και 2001.
Στα δημοτικά η μείωση άγγιξε το 22% καίτοι προστέθηκαν τα παιδιά των μεταναστών, ενώ στην επαρχία κλείνουν το ένα μετά το άλλο. ελλείψει μαθητών και κρατικής φροντίδας. Τα χωριά έγιναν γηροκομεία.
Υπάρχουν σχολεία στη χώρα μας που επί 16 μαθητών οι δύο μόνο είναι ελληνοπαίδες.
Με μια εξαίρεση, στη Νέα Σινώπη Μακεδονίας, από τις 120 οικογένειες οι 80 είναι πολύτεκνες.
Η υπογεννητικότητα και η αύξηση των ηλικιωμένων αποτελούν κοινά χαρακτηριστικά σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Στην γονιμότητα η Ελλάδα κατάντησε να γίνει ουραγός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το 1980 η Ελλάδα ήταν ανάμεσα στους πρωτοπόρους της Ε.Ε. στη γονιμότητα και κατείχε τη 2η θέση (με γεννήσεις 138.000) ενώ το 1999 κατείχε την 12η θέση με εκτιμώμενο αριθμό γεννήσεων 102.000.
Υπόψη στον αριθμό αυτό πρέπει να συμπεριληφθούν και οι γεννήσεις των μεταναστών.
Το έτος 2001 ο πληθυσμός της χώρας μας αυξήθηκε μόλις κατά 31.700 κατοίκους, εκ των οποίων 25.360 είναι μετανάστες! (εκτιμήσεις EUROSTAT).
Στην Ελλάδα ανά 1000 κατοίκους, οι γεννήσεις ανήλθαν 10,1 οι θάνατοι 9,5 και οι μετανάστες 2,4.
Οπότε ο πληθυσμός της χώρας αυξήθηκε 30/οο το 2001.
Αντιμέτωπες με αυτήν την πληθυσμιακή αιμορραγία, οι ευρωπαϊκές χώρες καταφεύγουν στην παροχή οικονομικών ενισχύσεων (επιδομάτων, φορολογικών ελαφρύνσεων, δανείων, βρεφονηπιακών σταθμών) στις οικογένειες, ώστε αν δεν υπάρχει κίνητρο τεκνοποιίας, να εξισορροπούνται, τουλάχιστον, οι οικονομικές δυσχερές που την αποτρέπουν.
Στην Ελλάδα, όλοι συμφωνούν ότι πρέπει να δοθούν κίνητρα για την τεκνοποίηση από τα νέα ζευγάρια, η πραγματικότητα όμως καταδεικνύει ότι η μητρότητα προστατεύεται μόνο στο χαρτιά λόγω ελλείψεως οικογενειακού προγραμματισμού, συστηματικού περιγεννητικού ελέγχου η κοινωνικών υποδομών.
Το επίδομα άλλωστε αποτελεί περισσότερο ηθική αμοιβή παρά οικονομική ενίσχυση καίτοι έχει διαπιστωθεί ότι ένας σημαντικός παράγοντας για τον αριθμό των παιδιών που αποφασίζει να κάνει ένα ζευγάρι, είναι το οικογενειακό επίδομα, πρέπει όμως να παραδεχτούμε ότι οι ευθύνες επιμερίζονται μεταξύ κράτους και καθενός από εμάς.
Να γίνουμε υπεύθυνοι πολίτες.
Καμιά κοινωνία χωρίς ηθικές αρχές δεν μπορεί να επιζήσει.
Ο θεσμός της οικογένειας περνά μια βαθιά κρίση, καθώς έχει μεταβληθεί η μορφή και η λειτουργία της οικογένειας με αποτέλεσμα να αυξάνουν τα διαζύγια (52%) και οι πολύμορφες ενδο-οικογενειακές διαμάχες λόγω συνειδησιακών και υπαρξιακών προβλημάτων αλλά και οικονομικών δυσκολιών.
Η μητρότητα σε κρίση, η πατρότητα σε αμφισβήτηση λόγω χαλάρωσης των ηθών και υποτιμήσεως των ηθικών αξιών αλλά και της χειραφετήσεως των εργαζομένων γυναικών που ξέχασαν τη μητρότητα.
Σε 1000 εγκύους Ελληνίδες μητέρες αντιστοιχούν 140 εκτρώσεις.
Οι αμβλώσεις είναι τετραπλάσιες των γεννήσεων.
Η κρίση της οικογένειας και της Κοινωνίας αλλά και οι απαιτήσεις της ζωής και η αδιαφορία της πολιτείας οδηγούν στο δημογραφικό κατήφορο με βαρύτατο και ολέθριο τίμημα για την πατρίδα μας και την ύπαρξή μας.
Γερνάμε αλλά αδιαφορούμε.
Η Ελλάδα συρρικνώνεται πληθυσμιακά χρόνο με χρόνο αλλά η πολιτεία αδιαφορεί ή μάλλον σκέφτεται το δημοσιονομικό κόστος.
Η χώρα μας με βάση τους δείκτες γονιμότητας βρίσκεται στην τελευταία θέση της ΕΕ. Δηλαδή οι Ελληνίδες γενούν κατά μέσον όρο τα λιγότερα παιδιά στην Ευρώπη.
Ήδη η χώρα μας με βάση στοιχεία του ΟΗΕ από το 2009 είναι η 4η «γηραιότερη» χώρα στον πλανήτη ενώ διαθέτει το ρεκόρ υπογεννητικότητας στην Ευρώπη.
Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, το ποσοστό των ατόμων άνω των 65 ετών στη χώρα μας αναρριχήθηκε από το 14,8% του πληθυσμού το 1993 στο 18,5% το 2006. Ενώ μελέτη της ΕΣΥΕ εκτιμά ότι το ποσοστό αυτό θα ανέλθει το 2050 σε 31,5% του πληθυσμού.
Το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας αναμένεται να οξυνθεί τα αμέσως επόμενα χρόνια προκαλώντας κραδασμούς με απρόβλεπτες διαστάσεις σε όλους τους κοινωνικούς τομείς, την οικονομία και την εθνική άμυνα.
Ήδη η δημογραφική γήρανση αποτελεί ένα από τα μεγάλο αγκάθια του ασφαλιστικού μας συστήματος. Το δημογραφικό πρόβλημα, με τη μορφή της υπογεννητικότητας αποτέλεσε πάντοτε πλήγμα θανάσιμο για κάθε κράτος στην ιστορία.
Μια χώρα χωρίς νεανικό πληθυσμό και με περίσσευμα ηλικιωμένων κινδυνεύει να απολέσει το δυναμισμό και την αποδοτικότητά του.
Αντιμετωπίζει συνεπώς τη σταδιακή παρακμή πριν από την εξαφάνιση.
Ο νεανικός επείσακτος πληθυσμός θα στηρίξει την ασφάλιση και τις συντάξεις των ηλικιωμένων Ελλήνων.
Πάνω από 40% έχουν μειωθεί οι γεννήσεις στη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας.
Ένα στα πέντε σχολεία στην Ελλάδα έκλεισε στην τελευταία δεκαετία λόγω υπογεννητικότητας.
Οι μαθητές στα δημοτικά και τα γυμνάσια της χώρας μειώθηκαν κατά 20% τη δεκαετία του '90 φτάνοντας από 1.231.358 που ήταν το σχολικό έτος 1990-1991 στα 1.001.613 το 2000 και 2001.
Στα δημοτικά η μείωση άγγιξε το 22% καίτοι προστέθηκαν τα παιδιά των μεταναστών, ενώ στην επαρχία κλείνουν το ένα μετά το άλλο. ελλείψει μαθητών και κρατικής φροντίδας. Τα χωριά έγιναν γηροκομεία.
Υπάρχουν σχολεία στη χώρα μας που επί 16 μαθητών οι δύο μόνο είναι ελληνοπαίδες.
Με μια εξαίρεση, στη Νέα Σινώπη Μακεδονίας, από τις 120 οικογένειες οι 80 είναι πολύτεκνες.
Η υπογεννητικότητα και η αύξηση των ηλικιωμένων αποτελούν κοινά χαρακτηριστικά σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Στην γονιμότητα η Ελλάδα κατάντησε να γίνει ουραγός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το 1980 η Ελλάδα ήταν ανάμεσα στους πρωτοπόρους της Ε.Ε. στη γονιμότητα και κατείχε τη 2η θέση (με γεννήσεις 138.000) ενώ το 1999 κατείχε την 12η θέση με εκτιμώμενο αριθμό γεννήσεων 102.000.
Υπόψη στον αριθμό αυτό πρέπει να συμπεριληφθούν και οι γεννήσεις των μεταναστών.
Το έτος 2001 ο πληθυσμός της χώρας μας αυξήθηκε μόλις κατά 31.700 κατοίκους, εκ των οποίων 25.360 είναι μετανάστες! (εκτιμήσεις EUROSTAT).
Στην Ελλάδα ανά 1000 κατοίκους, οι γεννήσεις ανήλθαν 10,1 οι θάνατοι 9,5 και οι μετανάστες 2,4.
Οπότε ο πληθυσμός της χώρας αυξήθηκε 30/οο το 2001.
Αντιμέτωπες με αυτήν την πληθυσμιακή αιμορραγία, οι ευρωπαϊκές χώρες καταφεύγουν στην παροχή οικονομικών ενισχύσεων (επιδομάτων, φορολογικών ελαφρύνσεων, δανείων, βρεφονηπιακών σταθμών) στις οικογένειες, ώστε αν δεν υπάρχει κίνητρο τεκνοποιίας, να εξισορροπούνται, τουλάχιστον, οι οικονομικές δυσχερές που την αποτρέπουν.
Στην Ελλάδα, όλοι συμφωνούν ότι πρέπει να δοθούν κίνητρα για την τεκνοποίηση από τα νέα ζευγάρια, η πραγματικότητα όμως καταδεικνύει ότι η μητρότητα προστατεύεται μόνο στο χαρτιά λόγω ελλείψεως οικογενειακού προγραμματισμού, συστηματικού περιγεννητικού ελέγχου η κοινωνικών υποδομών.
Το επίδομα άλλωστε αποτελεί περισσότερο ηθική αμοιβή παρά οικονομική ενίσχυση καίτοι έχει διαπιστωθεί ότι ένας σημαντικός παράγοντας για τον αριθμό των παιδιών που αποφασίζει να κάνει ένα ζευγάρι, είναι το οικογενειακό επίδομα, πρέπει όμως να παραδεχτούμε ότι οι ευθύνες επιμερίζονται μεταξύ κράτους και καθενός από εμάς.
Να γίνουμε υπεύθυνοι πολίτες.
Καμιά κοινωνία χωρίς ηθικές αρχές δεν μπορεί να επιζήσει.
Ο θεσμός της οικογένειας περνά μια βαθιά κρίση, καθώς έχει μεταβληθεί η μορφή και η λειτουργία της οικογένειας με αποτέλεσμα να αυξάνουν τα διαζύγια (52%) και οι πολύμορφες ενδο-οικογενειακές διαμάχες λόγω συνειδησιακών και υπαρξιακών προβλημάτων αλλά και οικονομικών δυσκολιών.
Η μητρότητα σε κρίση, η πατρότητα σε αμφισβήτηση λόγω χαλάρωσης των ηθών και υποτιμήσεως των ηθικών αξιών αλλά και της χειραφετήσεως των εργαζομένων γυναικών που ξέχασαν τη μητρότητα.
Σε 1000 εγκύους Ελληνίδες μητέρες αντιστοιχούν 140 εκτρώσεις.
Οι αμβλώσεις είναι τετραπλάσιες των γεννήσεων.
Η κρίση της οικογένειας και της Κοινωνίας αλλά και οι απαιτήσεις της ζωής και η αδιαφορία της πολιτείας οδηγούν στο δημογραφικό κατήφορο με βαρύτατο και ολέθριο τίμημα για την πατρίδα μας και την ύπαρξή μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου