«Δεν έχει κανένα νόημα να ζω.Θέλω να πεθάνω.
Δεν μπορώ εδώ μέσα...».
Η κραυγή απόγνωσης ενός κρατούμενου στις φυλακές Κασσαβέτειας Βόλου, ηλικίας 13 ετών! Ο μικρός «εγκληματίας» πέρασε τα κάγκελα της φυλακής μαζί με τον 15χρονο αδερφό του, τον περασμένο Φεβρουάριο.
Τότε, που τα δύο ανήλικα αδέρφια, από τη Γεωργία, συνελήφθησαν στα Γιαννιτσά και καταδικάστηκαν για κλοπή μικροαντικειμένων συνολικής αξίας 10 ευρώ. Το δικαστήριο τους επέβαλε ποινή ....
φυλάκισης ενός έτους, με επιβαρυντικό στοιχείο την εμπλοκή τους στο παρελθόν σε περιπτώσεις μικροκλοπών.
Το απαρηγόρητο κλάμα του παιδιού –από τις σπανιότατες, ίσως και μοναδική περίπτωση στην Ελλάδα, που τηρήθηκε ο μέχρι πρόσφατα ισχύον νόμος για φυλάκιση ανηλίκου 13 ετών- τράνταζε καθημερινά το σωφρονιστικό κατάστημα.
Μέχρι και οι κρατούμενοι αντέδρασαν ότι είδαν τους νέους συγκρατούμενους τους: δύο μικρά παιδιά. Οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι λύγιζαν μπροστά στους λυγμούς του παιδιού. Τις απειλές του για αυτοκτονία, ανάμεσα σε έναν κλαυθμό απελπισίας, άκουγαν καθημερινά μέλη της Πρωτοβουλίας για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων, με τους οποίους επικοινωνούσε τηλεφωνικά, αναζητώντας ένα στήριγμα στο μαρτύριο που βίωνε.
Η Πρωτοβουλία, συνεχώς δίπλα του, κίνησε όλες εκείνες τις διαδικασίες για την αποφυλάκιση του παιδιού και μαζί και του αδερφού του, 15 ετών, ώστε ο μικρός να μη βρεθεί μόνος του στο δρόμο.
Μέχρι και πριν από μία εβδομάδα, στο υπουργείο ενημέρωναν ότι αναμένουν τη ψήφιση του νέου νόμου, που απαγορεύει τον εγκλεισμό ανηλίκων κάτω των 15 ετών.
Μέριμνα της Πρωτοβουλίας για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων δεν είναι απλά η αποφυλάκισή τους, αλλά η μετέπειτα μέριμνα, ώστε να ζήσουν κάτω από φυσιολογικές συνθήκες. Σε διαφορετική περίπτωση είναι βέβαιο ότι θα ξαναπέσουν στο «στόμα του λύκου»...
Πρόκειται για ένα από τα πολλά αρνητικά παραδείγματα της ποινικής μεταχείρισης που τυχαίνουν ανήλικοι παραβάτες στην Ελλάδα και δη αλλοδαποί, οι οποίοι κλειδώνονται σε κελιά φυλακών ακόμη και για ασήμαντες αφορμές, καθώς απουσιάζουν δομές φιλοξενίας και αναμόρφωσής τους.
Τη δική τους κόλαση βιώνουν οι ανήλικοι παραβάτες στις φυλακές Βόλου. Παιδιά μακριά από τις πατρίδες τους και τις οικογένειές τους, έγκλειστοι σε ένα γκρι κελί για τον σωφρονισμό τους... Να απειλούν με αυτοκτονία για ένα καφέ, να χαρακώνονται με ξυράφι για ένα τσιγάρο, να δίνουν μάχη για μία κάρτα για να ακούσουν την ξεχασμένη φωνή ενός οικείου τους προσώπου.
Το Ειδικό Κατάστημα Κράτησης Νέων στο Βόλο είναι χειρότερο ακόμη και από τις φυλακές ενηλίκων, λέει στον «Τ» το μέλος της Πρωτοβουλίας για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων Πάνος Λάμπρου.
Τα τηλέφωνα της Πρωτοβουλίας, στην Αθήνα, χτυπάνε καθημερινά από ανήλικους αλλοδαπούς φυλακισμένους του Βόλου, οι οποίοι αναζητούν τη σωτηρία τους.
Οι περιγραφές τους είναι συγκλονιστικές. Κοιμούνται στα πατώματα και πάνω στα θρανία του σχολείου που λειτουργεί μέσα στις φυλακές. Δεν έχουν σαπούνι να πλυθούν και χαρτί υγείας στις τουαλέτες. Το ποσό των 8 ευρώ για τους απόρους η οικονομική κρίση το μείωσε στα 6,2 ευρώ. Αδυνατούν να αγοράσουν ένα καφέ ή να καπνίσουν ένα τσιγάρο. Παρακαλάνε, κλαίνε και οδύρονται για ένα μόνο καφέ.
Με εξαίρεση τους υπηκόους Αλβανίας, τους οποίους έστω αραιά θα δεχθούν την επίσκεψη συγγενικού ή φιλικού τους προσώπου, οι υπόλοιποι δεν έχουν επισκεπτήριο. Κανείς δεν θα ταξιδέψει από τη μακρινή πατρίδα τους για να τους δει και να μιλήσει μαζί τους, να τους φέρει τρόφιμα και τσιγάρα.
Ελλείψει μεταφραστών και με δεδομένο το χαμηλό μορφωτικό τους επίπεδο, οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν την ποινή που πρέπει να εκτίσουν, ακόμη και για ποιο λόγο τους επιβλήθηκε. Δεν ξέρουν καν πόσο χρόνο θα κρατήσει αυτός ο εφιάλτης, που είναι αμφίβολο αν θα τους βοηθήσει να είναι «καλύτεροι» μετά την αποφυλάκισή τους.
Στα κελιά-κονσερβοκούτια, εξαιτίας του υπερπληθυσμού των κρατουμένων, αφού συνωστίζονται 160 άτομα, όταν η χωρητικότητα είναι 80 ατόμων, παραμένουν 27 ώρες την ημέρα! Ο προαυλισμός τους γίνεται κυκλικά ανά θάλαμο, προκειμένου να αποφεύγονται οι συγκρούσεις μεταξύ κρατουμένων διαφορετικής εθνικότητας.
Για 27 ώρες όχι μόνο δεν θα προαυλιστούν, αλλά θα παραμείνουν κλειδωμένοι στο κελί! Δηλαδή δεν μπορούν ούτε καν να περπατήσουν στους διαδρόμους των θαλάμων, όπως συμβαίνει στις φυλακές ανηλίκων.
«Είναι τρελό η κατάσταση σε μια φυλακή ανηλίκων να είναι χειρότερη από μία φυλακή ενηλίκων», αναφέρει ο κ. Λάμπρου, που ακούει καθημερινά την κραυγή απόγνωσης των κρατουμένων.
Όταν πριν από μερικές εβδομάδες μέλη της Πρωτοβουλίας για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων βρέθηκαν στις φυλακές ανηλίκων του Βόλου κατέγραψαν μια συγκλονιστική πραγματικότητα: περίπου 160 παιδιά μοιράζονται σε χώρο που προορίζεται για 80 κρατούμενους, από τα οποία τα 100 είναι άπορα, τα 113 έχουν την ιδιότητα του υπόδικου και όλα είναι μετανάστες.
Το σύνθημα που φώναζαν έξω από το Κατάστημα Κράτησης τα μέλη της Πρωτοβουλίας ήταν «ανοίξτε τα κελιά, να βγούνε τα παιδιά».
Σε μια παραλλαγή του συνθήματος που άκουσαν, οι κρατούμενοι φώναξαν από μέσα: «ανοίξτε τα κελιά, να μπούνε τα παιδιά». Ήθελαν να δουν τα άτομα που επισκέφθηκαν τη φυλακή και να μιλήσουν μαζί τους. Τελικά μετά από διαπραγματεύσεις τα μέλη της Πρωτοβουλίας συνομίλησαν με τον διευθυντή και αντιπροσωπεία των κρατουμένων.
Την επομένη ημέρα ο κ. Λάμπρου δέχθηκε ένα τηλεφώνημα ενός ανήλικου κρατουμένου των φυλακών Βόλου, που τον συγκλόνισε. Ενός υπηκόου Αλβανίας, που μιλούσε καλά την ελληνική γλώσσα: «Στεναχωρήθηκα πολύ που δεν ήρθατε μέσα και δε βρεθήκαμε. Γνωρίζοντας από νωρίτερα την επίσκεψή σας, προετοιμαζόμουνα μια εβδομάδα για να σας μιλήσω...», άκουσε τον κρατούμενο να του λέει.
Στις αρχές Ιουλίου, στη διάρκεια συζήτησης στη Βουλή του νομοσχεδίου για τις βελτιώσεις της ποινικής νομοθεσίας για τους ανήλικους δράστες, η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Λάρισας Ηρώ Διώτη, επικεντρώθηκε στις άθλιες συνθήκες κράτησης που επικρατούν στις φυλακές ανηλίκων αλλά και στην παντελή έλλειψη πρόνοιας και δομών έτσι ώστε να αποφεύγεται η φυλάκιση των ανηλίκων.
«Δε δίνετε ούτε ένα ευρώ για την υπόθεση αυτή και η οικονομική κρίση αυτό δεν το αθωώνει. Εδώ μιλάμε για ένα έγκλημα εις βάρος παιδιών ψυχών. Δεν υπάρχει πρόβλεψη και η ζωή των παιδιών αυτών θα συνεχιστεί τόσο τραγικά και τόσο απαράδεκτα. Παίρνετε σωστά μέτρα και για τις ποινές και για την προφυλάκιση, το αναγνωρίζουμε, αλλά είναι απλά μια σταγόνα στον ωκεανό», είπε απευθυνόμενη στον υπουργό.
Μιλώντας για τις συνθήκες κράτησης στις φυλακές ανηλίκων Βόλου τόνισε ότι ξεπερνούν κάθε φαντασία:
«Πώς μπορεί να μην καλλιεργείται η ψυχή των παιδιών με αγριότητα και θυμό, όταν βγαίνουν στον προαύλιο χώρο μετά από 27 ώρες και δεν υπάρχει τίποτα, τίποτα απολύτως, εκτός από τσιμέντο; Ούτε παγκάκι, ούτε καρέκλα, ούτε βράχος, ούτε πέτρα για να καθίσουν.
Πώς μπορεί να υπάρχει σωφρονισμός, όταν για λόγους οικονομικής κρίσης έχουν κοπεί όλα τα προγράμματα που υπήρχαν και γίνονταν μέσα στη φυλακή;
Εδώ, δυστυχώς, μιλάμε για φοβερά πράγματα. Αν συγκρίνουμε τη φυλακή του Βόλου των ανηλίκων με τη χειρότερη φυλακή των ενηλίκων -θέλετε τη Κέρκυρα, θέλετε τα Γρεβενά, θέλετε την Αλικαρνασσό;- οι φυλακές ανηλίκων του Βόλου είναι χειρότερες.
Εξοργίζεσαι και έξω που είσαι. Σκεφθείτε τα παιδιά που ζουν αυτά στα πετσί τους κάθε μέρα.»
Σήμερα βρίσκονται πίσω από τα κάγκελα πάνω από 500 ανήλικοι παραβάτες, αριθμός που αυξάνει σταθερά την τελευταία πενταετία, καθώς σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Δικαιοσύνης, οι φυλακισμένοι ανήλικοι το 2005 ήταν 445, το 2006 420, το 2007 376, το 2008 446 και το 2009 520.
Βάσω Σαμακοβλή
ΠΡΕΖΑ TV
26-7-2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου