Αρχαίοι Ελληνικοί έξυπνοι διάλογοι. Μέρος 3o...

1. Πληροφορήθηκε ο Αριστοτέλης ότι τον βρίζουν, ο φιλόσοφος απάντησε:

<< Καθόλου δεν με νοιάζει. Όταν είμαι απών δέχομαι ακόμα και να με μαστιγώνουν >>

2. Επέστρεφε ο Διογένης απο τους Ολυμπακούς αγώνες και ένας τον ρώτησε αν ήταν εκεί πολύς κόσμος. Ο Διογένης αποκρίθηκε:

<<Κόσμος υπήρχε πολύς, άνθρωποι όμως λίγοι.>>

3. Ρώτησαν τον Αριστείδη τι τον στενοχωρούσε πιο πολύ στην εξορία. Εκείνος απάντησε:

<< Η κακή φήμη της πατρίδας μου. Όλοι την κακολογούν επειδή με εξόρισε>>

4. Κάποιος ρώτησε γιατί οι Σπαρτιάτες μεταχειρίζονται κοντά ξίφοι. Και ο Ανταλκίδας απάντησε:

<< Γιατί εμείς οι Σπαρτιάτες αντιμετωπίζουμε απο πολύ κοντά τους εχθρούς μας>>

5. Ένα φίδι τυλίχτηκε γύρω απο το κλειδί μιας πόρτας. Οι μάντεις χαρακτήρισαν το γεγονός θαύμα. Ο Λεωττχίδης όμως, βασιλιάς της Σπάρτης, θεώρησε αδικαιολόγητο τον χαρακτηρισμό:

<< Για μένα θαύμα θα ήταν αν τυλιγόταν το κλειδί γύρω απο το φίδι και όχι το φίδι γύρω απο το κλειδί>>

Απο το βιβλίο ''Ανέκδοτα των Αρχαίων Ελλήνων'' του Σ. Γκίκα, εκδόσεις Σαββάλας..

ΑΝΟΙΧΤΗ ΜΑΤΙΑ