0 Άνω Πορόια Σερρών - Το διαμάντι του Μπέλες

 

Τα Άνω Πορόια είναι κτισμένα στους πρόποδες του όρους Μπέλες και βορειοδυτικά της λίμνης Κερκίνης σε υψόμετρο 385 μέτρων μέσα σε ένα δάσος απο υπεραιωνόβια πλατάνια και κατοικούνται σύμφωνα με την απογραφή του 2001 απο 1529 μόνιμους κατοίκους. Το χωριό κατοικήθηκε απο κατατρεγμένους Έλληνες της Μοσχόπολης, της Νότιας Ηπείρου, της Πίνδου και του Γράμμου πριν και μετά τον Αλή Πασά. Η ονομασία Πορόια φαίνεται ότι προϋπήρχε της εγκατάστασης των νέων αποίκων. Προφανώς ο νέος οικισμός ονομάσθηκε Άνω Πορόια προς διάκριση από τον προϋπάρχοντα, ο πληθυσμός του...
οποίου αποτελείτο από Τούρκους φερμένους από τα βάθη της Μικράς Ασίας για εποικισμό των αραιοκατοικημένων περιοχών. Τι σημαίνει όμως η λέξη Πορόια; Σύμφωνα με μια άποψη, στη σλαβική γλώσσα σημαίνει χείμαρρος. Όμως, οι γνώμες διίστανται, δεν αποκλείεται η ονομασία Πορόια να είναι καθαρά ελληνικής καταγωγής και να προέρχεται από συμφυρμό των λέξεων πόρος, διάβαση, πέρασμα και ροιά ρέω. Στην συνέχεια ακολούθησε δεύτερο κύμα κατατρεγμένων Ελλήνων αυτή τη φορά απο την μικρά Ασία και τον Πόντο οι οποίοι αντιμετωπίσθηκαν με ευνοϊκή μεταχείριση και ευμενή διάθεση απο τους τοπικούς παράγοντες και τους απλούς ανθρώπους. Η προοδευτική δε... μίξη των προσφύγων με τους ντόπιους έδωσε νέα τροπή στο χωριό. Τα Άνω Πορόια αποτελούσαν πάντα ένα σημαντικό εμπορικό κέντρο της περιοχής. Συμμετείχαν δε σε όλους τους αγώνες του Έθνους θυσιάζοντας στο βωμό της Ελευθερίας πάμπολλα παλληκάρια. Αν και χαρακτηρίζεται ως αγροτικό χωριό η άνθησή του δεν βασίστηκε μόνο στην αγροτική οικονομία αλλά και στο πλήθος των καταστημάτων, των κέντρων ψυχαγωγίας των τεχνιτών και των εμπόρων. Υπήρχε πλούσια αγορά απο φούρνους, μπακάλικα, τσαγκαράδικα, ραφεία, μαγειρεία, κρεοπωλεία καθώς και καφενεία και κέντρα διασκέδασης. Άλλος παράγοντας που συνετέλεσε ουσιαστικά στην οικονομική ανάπτυξη του χωριού ήταν οι πάμπολλοι νερόμυλοι. Αυτό όμως που έκανε το χωριό να ξεχωρίσει και να αποτελέσει κέντρο έλξης των ξένων, ψυχαγωγίας και πολιτισμού της περιοχής ήταν το ξηρό κλίμα, η ομορφιά του φυσικού περιβάλλοντος με το πολύ πράσινο και τα πανύψηλα πλατάνια, η αισθητική αξιοποίηση των τρεχούμενων νερών, η φιλοξενία των κατοίκων και η ιδιαίτερη ποιότητα στην πολιτιστική ζωή η οποία αντικατοπτρίζονταν στην ύπαρξη πολυόργανης Φιλαρμονικής, πολυμελούς πολυφωνικής χορωδίας, οργανωμένης χορευτικής ομάδας καθώς και πολιτιστικού συλλόγου ο οποίος κάνει την παρουσία του με ένα πάντα ενδιαφέρον και ποικίλο πρόγραμμα που συγκεντρώνει σημαντικό αριθμό επισκεπτών. Στα πρώτα χρόνια το χωριό φώτιζαν τα φανάρια πετρελαίου των στύλων τα οποία άναβε κάθε σούρουπο ο φαναρτζής. Το 1935 και την εποχή που ακόμα μεγάλα αστικά κέντρα δεν είχαν αξιοποιήσει τα πλεονεκτήματα του Ηλεκτρισμού το χωριό ηλεκτροφωτίστηκε απο αυτόνομη μονάδα παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος σημάδι και αυτό αν μη τι άλλο των φιλοπρόοδων κατοίκων του.

http://anemo-milos.blogspot.com/